Reden van aanmelding
‘Als meisje was ik al klein en gevoelig. Maar ik liet me niet kisten, niemand zou mijn kwetsbare kant zien. Als volwassene bleef ik vechten: na een studie psychologie, werd ik docent klassieke talen en deed tegelijkertijd de docentenopleiding. Opgeven? Zeker niet. Lichamelijke signalen? Nee, hoezo? Tot ik ziek werd en bleef en instortte’.
Over de therapie
‘‘Ik werk nog steeds niet en ben daar heel blij om, want ik leer nu pas voelen wat mijn lichaam echt nodig heeft! Mijn lijf is nog erg van slag, dat heeft gewoon tijd nodig. Ik studeer nog wel, op rustig tempo, en daar word ik erg blij van. Achteraf gezien ben ik blij dat ik overspannen ben geworden, want anders was ik altijd maar door blijven gaan op de oude manier, waar ik niet gelukkig van werd. Ik voel nu de verbinding tussen lijf en geest en weet zeker dat ik die niet meer kwijtraak, dus wat er ook gebeurt in het leven, ik ga goed voor mezelf zorgen!’
