Hondenwens en -werkelijkheid: Uscar
Jarenlang was er vaag in mij een wens om een hond te hebben. In 2003 was het zover: na me verdiept te hebben in hondenrassen en het houden van honden, deed onze eerste hond zijn intrede in ons gezin: Uscar, een Duitse Herder. Uscar bleek een darmziekte te hebben en uiteindelijk hebben we vanwege tijd- en geldproblemen Uscar afgestaan aan Stichting Beter Hondenleven.
Hondenloos
Het leven ging door en dochter Jonne, die in die tijd regelmatig bloedneuzen en boze buien had, bleek Uscar erg te missen: een foto die jarenlang op de koelkast had gehangen, had ik in de papierdoos gelegd – niet verscheurd zoals ik eigenlijk met alle papieren doen. Een dag later was de tekening weg en die vonden we terug op de slaapkamerdeur van Jonnes kamer.
Woezel en Pip
Dat leidde er toe dat Jonne een hond mocht uitkiezen: het werden er twee: Woezel en Pip kwamen in ons leven. Bijkomend voordeel: Jonnes buien en bloedneuzen verdwenen.
Zelf had ik niet heel veel met hen, maar Woezels dood in 2020 deed mij echt wat.
Novo
Ik wilde graag weer een grote hond. Na wikken en wegen werd het een Mechelse Herder: Novo deed zijn intrede in huize Odding. Met Novo voel ik echt een klik en vastbesloten om het anders en beter te doen, ben ik gaan lezen over het gedrag en de psychologie van honden.
Max
In 2021 kwam Max erbij: een Mechelse Herder, waarvan ik vermoed dat er Labrador in de voorgeschiedenis zit. Toen hadden we drie honden: koningin Pip, Novo en Max.
Dierentolk
Gedragsdingetjes van Max en Novo leidden tot contact met Hannie Poos van www.poositiviteit.nl en www.dierenopstellingen.nl. De verbinding veranderde en het plezier met de honden nam toe. Ook weer verder gelezen over gedrag en psychologie van honden, blijft boeiend. En: samen met Nathalie de workshop ‘Dierentolk’ gedaan. Dat smaakt naar meer: oefenen in de praktijk, dus kom maar op met je uitdaging!
