‘Je bent al je hele leven depressief en slikt al zo lang antidepressiva,
JE BENT MEDICIJNRESISTENT!’
‘Je hebt al zoveel therapie gehad en niets helpt je voldoende,
JE BENT THERAPIERESISTENT!’
Herkenbaar? Kreeg jij dit ook naar je hoofd geslingerd? Werd jij ook zo aan de kant gezet? Dat spijt me voor jou.
Vorige week kwam er een nieuwe cliënt voor een eerste ontmoetingsgesprek. Het contact verliep soepel, ik stelde mijn basisvragen: wie ben je, wat doe je en wat wil je bereiken en zo rolden we het gesprek in. Cliënt vertelde me dat hij medicijn- en therapieresistent is. Hij komt ter overbrugging bij mij, want hij staat op de wachtlijst van het NPI.
Welkom bij het NPI
Het NPI is een gespecialiseerd centrum in Amsterdam en Amersfoort voor behandeling van mensen met persoonlijkheidsproblemen. Wij werken vanuit een ontwikkelingsgerichte psychodynamische visie.
Cliënt heeft dus een vermeend persoonlijkheidsprobleem. Oké, werk aan de winkel dus.
Ik kijk zijn dossier in en zie het staan: therapieresistente stemmingsstoornis, persoonlijkheidscluster C en enige B-kenmerken, ontzettend veel behandeling gehad. Ook veel oppervlakkige en intensieve behandelingen.
Tsjonge, ’t is wat.
Ik stel cliënt één vraag:
GELOOF JIJ HET?
Want ja, als jij gelooft wat anderen over jou zeggen, dan wordt het ook echt waar. Of niet dan?
Ik krijg een ogenblik terug: oplettend en een beetje argwanend: wat vertel je me nou?
Nou inderdaad: geloof jij het? Geloof jij dat je medicijn- en therapieresistent bent? Als het waar zou zijn, dan wordt het een traject ‘pappen en nathouden’ en dat is niks voor mij, dat laat ik graag aan andere instanties over. Bij ISIMOO kom je als je écht geholpen wil worden.
En anders blijf je maar liever weg.
Ik vertel cliënt een van de pareltjes die ik heb overgehouden aan mijn studie aan de ‘TA-Academie’ in Soesterberg: ‘Je kunt een cliënt niet verder brengen dan waar je als therapeut bent’. Als jij, cliënt, verder bent of meer in je mars hebt dan je therapeut, dan kan hij je maar tot op zekere hoogte helpen. Namelijk totdat jij op het niveau zit waar hij zit. Het eerlijke verhaal zou dan zijn: ‘ik heb je op weg geholpen en nu is het tijd om afscheid te nemen voor ons, je hebt een therapeut nodig die verder is dan ik zodat je door kunt groeien’. Het niet kloppende verhaal is: je bent therapieresistent. Als je dan een aantal therapeuten versleten hebt en geen enkele is echt verder dan jij met jouw niveau van diepgang, dan kom je dus uiteindelijk niet écht een steek verder. Wat je dan nodig hebt, is de juiste therapeut tegenkomen, die je wèl kan helpen. Wat je niet moet doen is geloven dat je therapieresistent bent.
Ik werk relatief vaak met cliënten die al allerlei therapieën hebben gehad, vandaar ook mijn slagzin: wil jij nu eindelijk wel eens écht geholpen worden?
Sterkgevoelig?
Bij cliënt betrek ik ‘sterkgevoeligheid’ in het gesprek, ik laat hem de kenmerken zien en vraag of hij in een spiegel kijkt. Het is even stil, de cliënt leest en dan: een heldere blik. Het antwoord is duidelijk.
Als je mijn blog ‘In therapie – 5 bolletjes graag’ gelezen hebt, dan herinner je je misschien het plaatje van de 5 bolletjes nog: je hebt mensen met 1 bolletje diepgang, met 2, 3, 4 en 5. Ieder heeft zo zijn eigen diepgang en dat is prima. Ik interpreteer het tegenwoordig ook wel eens zo: je hebt mensen die een beetje gevoelig zijn, mensen die een beetje meer gevoelig zijn, mensen die behoorlijk gevoelig zijn, mensen die hooggevoelig zijn en mensen die sterkgevoelig zijn.
Sterkgevoelige mensen hebben het meeste door, prikken door allerlei lagen heen, snappen snel de clou, zien de meeste problemen en vaak ook de meeste oplossingen. Prima mensen dus om in je organisatie te hebben, mits je er goed gebruik van maakt.
Omdat sterkgevoelige mensen nog wel eens vastlopen in de gevoelskant, meestal pas na jaren, hebben ze soms therapie nodig. Aangezien ze zelf 5 bolletjes hebben, lopen therapieën bij collegae met minder bolletjes niet helemaal lekker. Cliënten leren wel wat, hebben er wel wat aan, het werkt alleen niet voldoende.
Dus: therapieresistent?
Nee, ze zijn gewoon de juiste therapeut nog niet tegengekomen. En dat is echt wat anders.
Ik heb cliënt uitgedaagd: je komt voor overbrugging: wat nou als je het vervolg helemaal niet meer nodig hebt?
Wat cliënt zei? Vraag dat maar aan cliënt. Wat zou jij zeggen?
©Frank Odding, 2023-05-23
Geef een reactie