Twijfel jij weleens over #therapie of #coaching? Als je niet graag hulp vraagt of de zaken graag alleen op een rijtje zet, dan is dat best een hele stap. Bovendien: om nou hardop te zeggen dat je in therapie bent. Dan kijken de mensen je vast aan alsof je gek bent. Daarnaast: besluit je toch hulp te vragen, waar meld je je dan aan? Er is zoveel keuze en zoveel mogelijk. En dan laat je het er maar even bij zitten…
Het kan ook anders: je meldt je aan voor de training ‘Grenzen tussen Mensen’ Je een dag verdiepen in het thema grenzen kan voorkomen dat je therapie nodig hebt. Het kan ook je therapie- of coachingproces versnellen of verdiepen. Ik maak het hier in mijn praktijk mee: verschillende cliënten volgden één of meer trainingen. Daarmee verdiepte het helingsproces zich. Ze leren van wat ze waarnemen in zichzelf en van anderen. In de training maak je een stukje dagelijks leven mee en waar je normaal doorholt, daar staan we in de training bij stil. Dat levert treffende informatie op, waar je in de snelheid van het dagelijks leven niet achter komt. Als je dan ook nog eens een ‘voltreffer’ meemaakt, dan krijgt je ontwikkeling een boost.
Zo wilden we bij de ‘Dynamische Training’ gaan
eten. Ik had twee tafels klaargezet en gedekt. Er waren 8 zitplekken voor 6 mensen. Appeltje, eitje toch? Aan tafel en eet smakelijk. Niet dus. Meyke kwam vlak daarvoor naar me toe: ‘Dit is nou precies een situatie waar ik moeite mee heb: eten in een groep’. Ik heb gevraagd wat haar wens was en ze wilde graag met de groep eten. Toen we dit onderwerp in de groep inbrachten, was er nog een deelnemer die moeite had om aan tafel te gaan. Toen we er wat langer bij stilstonden, vond die het eigenlijk maar onzin ‘Ga aan tafel en verder: zeur niet, eten’. Zo zou het gaan in haar dagelijks leven. Maar niet in de training ‘Grenzen tussen Mensen’. We vertragen en bekijken met elkaar wat er gebeurt en wat we willen. Uiteindelijk hebben we met elkaar de maaltijd gebruikt in een voor alle 6 ontspannen sfeer. Hoe? Door het probleem van 2 mensen in de groep serieus te nemen en op te lossen als een teamprobleem. Het alternatief was: ‘dan ga je toch lekker alleen eten?’ En inderdaad ook dat was een optie. Welke zou jij willen als je Meyke was?
Die andere deelnemer die niet aan tafel kon, sprak ik afgelopen week in een individueel gesprek. Dat moment waarop zij zei ‘zeur niet’, was voor mij aanleiding om haar te wijzen op een dubbel signaal: ‘ik kan niet zo aan tafel’ én ‘zeur niet zo, ga eten’. Dit bleek een voltreffer, want dit was precies wat ze in het dagelijks leven doet: zichzelf overschreeuwen, stoer doen en doorgaan, waarbij ze elke keer over haar eigen grenzen heengaat in het voordeel van anderen en ten koste van zichzelf. Op grond van dit inzicht besloot ze het vanaf nu anders te doen: nu maar eens een keer de grens in haar eigen voordeel toegepast. En doordat zij grenzen toepast, gaan haar kinderen het ook doen.
De volgende training ‘Grenzen tussen Mensen’ staat gepland voor vrijdag 10 november. De eerste aanmelding is binnen, er is nog plek voor 5 mensen. Wil jij ook aan de slag met grenzen? Waar liggen jouw grenzen, hoe voel je die grenzen, wat te doen als je geen keuze hebt en over je grenzen moet gaan? Meer informatie vind je hier. Aanmelden doe je via info@isimoo.com.
Vorige week donderdag, 26 oktober 2017, was voor mij een bijzondere dag: ik schreef de eerste 2100 woorden van mijn boek met als werktitel: ‘GRENZEN, leven draait om grenzen in en tussen mensen’.
Geef een reactie